Uçak Geliyooooooor! Aç aç ağzını bak bitti bile:)

Başlarken bilimsel istatistiklerden bahsetmeği pek istemiyorum. Şimdi arkanıza yaslanın ve bilindik klasik Türk ailesini gözünüzde canlandırın. Maalesef sonu güzel bitmeyen bir yaklaşımımızdan bahsedeceğim. Obezite.. Komik ama bir o kadar da itici bir kelime lugatımızda. O da bir şey mi? Tanısının komik olduğu kadar evreleride birbirinden komiktir.

Evre bir; yeni doğan bir bebeğiz, yemeğimizi daha belki ne olduğunu bile ayırt edemediğimiz, araçlar vasıtasıyla yeriz. Aç, aaç bak uçak geliyor! Bak bu son hadi kırmızı araba düttt dütt... Binbir şebeklikle yedirtirler bize ve araçlarda bir sonraki yemeğe kadar park halinde beklerler bizi. Yedirtirler dedim çünkü zavallı bebek yememek için son ana kadar direnç gösterir. Kendinizden pay çıkartsanıza ya fazladan bir lokma alabiliyor musunuz ağzınıza?

Evre iki; çocuğuz artık..Bak kızım arkandan ağlar, son lokma o tabağını sünnetle, dibini sıyırırsan manitan güzel olur oğlum sözleri peşimizi bırakmaz! Tabi yavaş yavaş arkandan ağlayan olmasın diye yediklerin seni besili danaya dönüştürmüştür. Evet haklılar arkandan ağlayan yok, ama sen birilerinin arkasından ağlar olmuşsundur. Obez konumuna düşersin, o küçük yaşta! Aklını diyet, perhiz gibi kelimeler meşgul eder. Yanlış yönelim ve yaptırımlarla kilo kontrol mekanizmasına dönersin. Üstelik yararlı besinleri alman gereken yaşta bir takım kısıtlamaları yutarsın hap gibi. Sabah kibrit kutusu kadar yağsız peynir, 1 dilim tam buğday ekmek, 2 dilim domates...:)

Evre üç; yetişkinliğe erdik. Yaştı, işti, hareket yetersizliğiydi yağlar bir güzel yatılı misafirliğe gelir gitmezler. Rahatsız olursunuz ama isteğinizle gelmiş değillerdir zaten kalıcılar artık gitmeleri ter döktüren bir çaba ister. Hayırlı olsun artık tescilli şişman olur çıkarsınız.

İşin önlem aşaması siz bebekken geçmiştir. Çünkü araştırmalara göre, bilim adamları obezite vakalarının yüzde 20’sinden fazlasının, bebeklik yıllarındaki aşırı beslenmenin ortaya çıkardığını söylüyor. Üstelik ebeveyn yerine, aile büyüklerinin baktığı çocuklarda daha fazla! Çünkü torundur yesin tombul bebik olsun, aç kalmasın diye giden her lokma bebeğinizi tehlikeye atıyor. Çare bebeklikte anlayacağınız..

Türk insanı maalesef hep son evrede önlem almaya kalkışır. Bu görüşü yıkmak ve az ya da bebeğin yediği kadar ama sık aralıklarla yedirmek gerekiyor. Birden yedireyim doysun deyip kolaya kaçmak, bebeğinizin obez olma riskini artırır! Aman haa unutmayın, o arabalar güzel şeyler getirmiyor insana haaa sonra o uçaklar var yaa, alıp kilolarınızı izinizi takip edemeyeceği bir yere bırakmaktan acizler:)